Του Kωνσταντίνου Zούλα στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Είναι έτοιμη η Ν.Δ. να κυβερνήσει; Κι αν ναι, ποιο πρόγραμμα θα εφαρμόσει και ποιες από τις κυβερνητικές επιλογές θα μπορούσε να ανατρέψει; Τα ερωτήματα αυτά προκαλούνται από τη δήλωση του κ. Αντ. Σαμαρά, ο οποίος είπε ότι είναι «ανήσυχος για την πρόκληση σοβαρής κοινωνικής έκρηξης», και τη διαβεβαίωσή του ότι είναι «έτοιμος για εκλογές». Αρα, να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Συμμερίζονται, όμως, άραγε οι πολίτες την κυβερνητική «ετοιμότητα» της Ν.Δ.; Και κυρίως έχουν κατανοήσει τι διαφορετικό θα κατόρθωνε μια γαλάζια κυβέρνηση, πόσο μάλλον σε τούτη τη συγκυρία που οι περισσότερες αποφάσεις είναι ...
υπαγορευμένες από το Μνημόνιο; Ας δούμε ενδεικτικά κάποιες από τις τελευταίες επιλογές της Ν.Δ. Στις μειώσεις των μισθών στις ΔΕΚΟ λέει «όχι» στις οριζόντιες περικοπές, αλλά ουδείς έχει αντιληφθεί ποια προνόμια θα διατηρούσε εκείνη. Αντιθέτως, λέει «ναι» στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά παράλληλα μοιάζει να κλείνει το μάτι σε κάποιους κλάδους που εξόφθαλμα επιχειρούν να διασώσουν τα εξοργιστικά προνόμιά τους. Πλέον άτολμες -αν όχι σκοπίμως ασαφείς- απεδείχθησαν οι επιλογές της στα πιο πρόσφατα γεγονότα. Στην Εξεταστική για τη Siemens «αθώωσε» όλους τους δικούς της υπουργούς, ενώ ακόμη και στον αντικαπνιστικό νόμο, αντί να υπερθεματίζει για την πλήρη απαγόρευση του τσιγάρου, υποθάλπει διά της σιωπής της τα επιχειρήματα των ιδιοκτητών μπαρ και εστιατορίων.
Εν ολίγοις, το ερώτημα δεν είναι αν η Ν.Δ. είναι έτοιμη να κυβερνήσει, αλλά αν επιθυμεί ειλικρινώς να αναλάβει το βάρος των επιλογών που επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ. Και για να το πούμε πιο απλά: Η συγκυρία το ’φερε μια πράσινη κυβέρνηση να εξαναγκασθεί να ξηλώσει ένα κρατικοδίαιτο και νοσηρότατο σύστημα που πρωτίστως η ίδια εγκαθίδρυσε. Επομένως, θα ήταν μάλλον ευφυέστερο για τον κ. Σαμαρά να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ σε αποφάσεις που ακόμη και οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. θεωρούν ότι θα όφειλε να έχει λάβει εκείνη ήδη από το 2004, αντί να τις αμφισβητεί, με μια καθ’ όλα αμφίσημη τακτική. Με άλλους λόγους, ο κ. Σαμαράς, αντί να εκφράζει την ανησυχία του για μια κοινωνική έκρηξη, μάλλον θα ήταν επωφελέστερο να προσπαθήσει να την αποτρέψει. Και για το κόμμα του και κυρίως για τη χώρα..
Είναι έτοιμη η Ν.Δ. να κυβερνήσει; Κι αν ναι, ποιο πρόγραμμα θα εφαρμόσει και ποιες από τις κυβερνητικές επιλογές θα μπορούσε να ανατρέψει; Τα ερωτήματα αυτά προκαλούνται από τη δήλωση του κ. Αντ. Σαμαρά, ο οποίος είπε ότι είναι «ανήσυχος για την πρόκληση σοβαρής κοινωνικής έκρηξης», και τη διαβεβαίωσή του ότι είναι «έτοιμος για εκλογές». Αρα, να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Συμμερίζονται, όμως, άραγε οι πολίτες την κυβερνητική «ετοιμότητα» της Ν.Δ.; Και κυρίως έχουν κατανοήσει τι διαφορετικό θα κατόρθωνε μια γαλάζια κυβέρνηση, πόσο μάλλον σε τούτη τη συγκυρία που οι περισσότερες αποφάσεις είναι ...
υπαγορευμένες από το Μνημόνιο; Ας δούμε ενδεικτικά κάποιες από τις τελευταίες επιλογές της Ν.Δ. Στις μειώσεις των μισθών στις ΔΕΚΟ λέει «όχι» στις οριζόντιες περικοπές, αλλά ουδείς έχει αντιληφθεί ποια προνόμια θα διατηρούσε εκείνη. Αντιθέτως, λέει «ναι» στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, αλλά παράλληλα μοιάζει να κλείνει το μάτι σε κάποιους κλάδους που εξόφθαλμα επιχειρούν να διασώσουν τα εξοργιστικά προνόμιά τους. Πλέον άτολμες -αν όχι σκοπίμως ασαφείς- απεδείχθησαν οι επιλογές της στα πιο πρόσφατα γεγονότα. Στην Εξεταστική για τη Siemens «αθώωσε» όλους τους δικούς της υπουργούς, ενώ ακόμη και στον αντικαπνιστικό νόμο, αντί να υπερθεματίζει για την πλήρη απαγόρευση του τσιγάρου, υποθάλπει διά της σιωπής της τα επιχειρήματα των ιδιοκτητών μπαρ και εστιατορίων.
Εν ολίγοις, το ερώτημα δεν είναι αν η Ν.Δ. είναι έτοιμη να κυβερνήσει, αλλά αν επιθυμεί ειλικρινώς να αναλάβει το βάρος των επιλογών που επωμίζεται το ΠΑΣΟΚ. Και για να το πούμε πιο απλά: Η συγκυρία το ’φερε μια πράσινη κυβέρνηση να εξαναγκασθεί να ξηλώσει ένα κρατικοδίαιτο και νοσηρότατο σύστημα που πρωτίστως η ίδια εγκαθίδρυσε. Επομένως, θα ήταν μάλλον ευφυέστερο για τον κ. Σαμαρά να στηρίξει το ΠΑΣΟΚ σε αποφάσεις που ακόμη και οι ψηφοφόροι της Ν.Δ. θεωρούν ότι θα όφειλε να έχει λάβει εκείνη ήδη από το 2004, αντί να τις αμφισβητεί, με μια καθ’ όλα αμφίσημη τακτική. Με άλλους λόγους, ο κ. Σαμαράς, αντί να εκφράζει την ανησυχία του για μια κοινωνική έκρηξη, μάλλον θα ήταν επωφελέστερο να προσπαθήσει να την αποτρέψει. Και για το κόμμα του και κυρίως για τη χώρα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου