Διότι παίχτηκε ποδόσφαιρο και μάλιστα υψηλού επιπέδου στο Καραϊσκάκη. Με φοβερές κόντρες, με μονομαχίες που δεν συναντάς σε κανένα άλλο ντέρμπι του κόσμου, με ηλεκτρισμό… 220 volt. Παίχτηκε και μπάλα. Επί ένα μισάωρο ο Ολυμπιακός υπενθύμισε ότι αυτός ήταν η καλύτερη ομάδα στο πρωτάθλημα γιατί είχε διάρκεια, είχε τρεξίματα, είχε φοβερό πάσινγκ γκέιμ και τριγυρνούσε σαν τον καρχαρία γύρω από το θύμα του πριν έρθει το 1-0 από τα μαγικά πόδια του Ιμπαγάσα, που είναι ο MVP του φετινού Ολυμπιακού.
Έπειτα, σαν μια μύγα να τσίμπησε τον Παναθηναϊκό, το γήπεδο έγειρε. Και ο Παναθηναϊκός απέδειξε ότι υπάρχει ακόμα. Όχι απλά υπάρχει δηλαδή, αλλά το φώναξε μες στα μούτρα όλων ότι στη διπλή μονομαχία του (ΟΑΚΑ-Καραϊσκάκη) έβγαλε καλύτερο πρόσωπο από τον αντίπαλο. Με έναν Λέτο να οργιάζει και τον άξονα των «παλαιμάχων» Ζιλμπέρτο-Κατσουράνη-Καραγκούνη να καταπίνουν τους αντιπάλους τους, ο Παναθηναϊκός πήρε μέτρα και μαζί τον έλεγχο.
Το δίδυμο Σαριέγκι-Καντέ έμοιαζε απροσπέλαστο και πλέον όλα είχαν γυρίσει υπέρ του Παναθηναϊκού, αφού ο Ολυμπιακός είχε βγει έξω από τα νερά του. Το πρέσινγκ ψηλά έσπαγε με ευκολία, ο Γκοβού μπήκε και αλάλιασε τον κουρασμένο Μπράβο και ο Παναθηναϊκός επικρατούσε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου.
Σε όλη αυτή τη διάρκεια, ο Καλόπουλος είχε μια διαιτησία που προκαλούσε τον ουδέτερο παρατηρητή, χωρίς όμως να καθορίσει την εξέλιξη του αγώνα παρά μόνο με μικρές μικρές αποφάσεις που έσπρωχναν τον Ολυμπιακό και εκνεύριζαν τον Παναθηναϊκό.
Την απόφαση να καθορίσει το ντέρμπι και τον πρωταθλητή πήρε ο πλαϊνός Τρύφωνας. Το gazzetta όπως όφειλε στην κοινή γνώμη απομόνωσε τη φάση, κάτι που η ΝΕΤ αρνήθηκε να κάνει.
Στο 1-2 (όπως μπορείτε να δείτε και στη σχετική φωτό) καλύπτουν τέσσερις παίκτες του Ολυμπιακού τον Κατσουράνη. Κι επειδή δεν έρχεται με φόρα, ούτε υπάρχουν παίκτες που να καλύπτουν το πλάνο, δεν χρειάζεται και πολλή συζήτηση για το αν η απόφασή του ήταν τυχαία ή δεν είχε οπτικό πεδίο.
Ο Παναθηναϊκός στερήθηκε ένα «διπλό» που δεν θα του έδινε τίτλο. Στερήθηκε τη νίκη που άξιζε και θα του κρατούσε κάποιες ελπίδες ζωντανές. Κι ο Ολυμπιακός στερήθηκε τη δυνατότητα να πανηγυρίσει ένα πρωτάθλημα που θα το κέρδιζαν μόνο οι ποδοσφαιριστές του. Ο Βαλβέρδε και οι παίκτες του δεν ευθύνονται να κουβαλούν τη στάμπα που σώνει και καλά θέλει να τους φορτώσει ο Μαρινάκης.
Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει ανάγκη από επενδυτές, από πρόεδρους που θέλουν να φέρουν μεγάλους ποδοσφαιριστές και θα αγαπούν το ποδόσφαιρο. Όχι από Μαρινάκηδες που θέλουν να «χρεωθούν» ως δικούς τους τίτλους που κερδίζουν άλλοι.
ΥΓ 1: Στο γκολ του Τζιμπούρ υπάρχει περίπτωση οφσάιντ του Πάντελιτς που έχει σταθεί μπροστά στον Τζόρβα. Παρ’ όλα αυτά, η συγκεκριμένη απόφαση δεν παίζει και ιδιαίτερο ρόλο, πέραν της νίκης γοήτρου του Ολυμπιακού. Είτε με 1-1 είτε με 2-1, το πρωτάθλημα ήταν «κόκκινο» και με τη βούλα.
ΥΓ2: Τελείωσε πλέον ο Τρύφωνας και το σίγουρο είναι ότι δεν ξανασφυράει. Όμως τώρα πια… τη ζημιά του την έκανε, επομένως δεν είναι κάτι που έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου