Από εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 14 και 15 Μαΐου 1997
Ευθύνες, κατά κύριο λόγο, στον τότε υπουργό Εξωτερικών Α. Σαμαρά για τις δυσμενείς εξελίξεις στο θέμα των Σκοπίων επιρρίπτει στον 12ο τόμο των Αρχείων του ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλής:
«Ο κ. Σαμαράς, από την άλλη πλευρά, εφήρμοζε πολιτική άκαμπτης αρνητικότητος, η οποία ταχέως έφερε τη χώρα σε πλήρη απομόνωση μέσα στην ΕΟΚ. Ταυτόχρονα, επί υπουργίας Σαμαρά, σημειώθηκε μια άνευ προηγουμένου
κατακόρυφη επιδείνωση των σχέσεών μας με όλους ανεξαιρέτως τους βαλκανικούς γείτονές μας. Παρά την εμφανή διαφωνία πρωθυπουργού – υπουργού Εξωτερικών, η κατάσταση αυτή διήρκεσε επί αρκετούς μήνες, αφού ούτε ο κ. Σαμαράς παρητείτο, ούτε ο κ. Μητσοτάκης τον απομάκρυνε».......
– Κατηγορεί τον κ. Σαμαρά ότι υποδαύλιζε τις αντιδράσεις για το Σκοπιανό, με αποτέλεσμα να έρχονται συνεχώς μηνύματα τόσο από τη Μακεδονία όσο και από την υπόλοιπη Ελλάδα για το ζήτημα της ονομασίας. (…)
Αντίθετα, ο πρόεδρος της «Άνοιξης» Α. Σαμαράς εμφανίστηκε χθες ιδιαίτερα ενοχλημένος και με δήλωσή του αντεπιτίθεται στον Κ. Καραμανλή τον οποία ουσιαστικά εμφανίζει ως ταλαντευόμενο για την πολιτική για το Σκοπιανό. Και τον κατηγορεί ότι ακόμα και σήμερα σιωπά στο ζήτημα του ονόματος.
Ο κ. Σαμαράς επιφυλάσσεται να απαντήσει σήμερα αναλυτικά στον Κ. Καραμανλή σε ό,τι αφορά στο πρόσωπό του και το ρόλο του στο χειρισμό του Σκοπιανού.
Την τακτική της σιωπής με την προσδοκία ότι σύντομα θα κωπάσει ο θόρυβος επιλέγει ο αρχηγός της Ν.Δ. κ. Καραμανλής, ο οποίος επιμελώς έχει αποφύγει να πάρει θέση όλο το τελευταίο διάστημα που τα Αρχεία Καραμανλή κυριαρχούν στην επικαιρότητα και κλυδωνίζουν τη Ν.Δ.
ΤΑ ΝΕΑ, 14-05-1997
ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΕ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
ΚΑΙ Π. ΜΟΛΥΒΙΑΤΗ
Επίθεση στον Κ. Καραμανλή εξαπέλυσε χθες ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης Α. Σαμαράς, με αφορμή όσα γράφει ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας στα αρχεία του, κατηγορώντας τον ιδρυτή της Ν.Δ. για εξωφρενικές αντιφάσεις στο θέμα των Σκοπίων.
Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς επιτίθεται προσωπικά και στον πρώην γραμματέα της Προεδρίας Π. Μολυβιάτη, χαρακτηρίζοντάς τον «άνθρωπο του έντονου παρασκηνίου, τον οποίο ούτε δευτερόλεπτο δεν εμπιστεύτηκε», όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών.
«Είναι εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να εμφανίζεται σήμερα, από τη μια μεριά, άκαμπτος υπερασπιστής του ονόματος και, από την άλλη, τιμητής του τότε υπουργού των Εξωτερικών, που με συνέπεια ακολουθούσε τη γραμμή αυτή. Και είναι εξίσου εξωφρενικό, ο κ. Καραμανλής να ευλογεί την πολιτική της ανυποχώρητης στάσης που αποφάσισε το Συμβούλιο Αρχηγών, απαιτώντας ταυτόχρονα [ο Κωνσνταντίνος Καραμανλής] την απομάκρυνση Σαμαρά, που ήταν ο αρχιτέκτων της πολιτικής αυτής», σημειώνει μεταξύ άλλων ο Α. Σαμαράς στη δήλωσή του.
«Είναι, επομένως, φανερό, συνεχίζει ο κ. Σαμαράς, ότι ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν ξέφυγε από τη συμπεριφορά των υπολοίπων ηγετών. Δηλαδή να εμφανίζεται στο λαό –για τον φόβο της Ιστορίας– ανυποχώρητος στο όνομα, αλλά στην ουσία να μην πιστεύει εξίσου ανυποχώρητα όσα τάχα υπερασπιζόταν. Χρωστάει, λοιπόν, έναντι της ιστορικής αλήθειας μιαν απάντηση ο κ. Καραμανλής: Αν δεν πίστεψε ποτέ την απόφαση του Συμβουλίου Αρχηγών, τότε γιατί την υιοθέτησε προς τα έξω και μάλιστα μέχρι δακρύων; Αν, όμως, την πίστεψε πραγματικά, τότε γιατί συνέβαλε αποφασιστικά στην αποπομπή Σαμαρά;».
Ακόμη, στο ίδιο πολυσέλιδο σημείωμα που έδωσε στον Τύπο ο πρόεδρος της Πολιτικής Άνοιξης αναφέρεται χαρακτηριστικά στον τότε γραμματέα της Προεδρίας:
«Θέλω, όμως, να σταθώ στον άνθρωπο του έντονου παρασκηνίου, τον κ. Μολυβιάτη. Ούτε δευτερόλεπτο δεν τον εμπιστεύτηκα. Και ιδού γιατί: Στη σύσκεψη της 6ης Μαρτίου, όταν εντελώς ξαφνικά οι κ.κ. Μητσοτάκης και Μολυβιάτης αποφασίζουν την αλλαγή πορείας, υπονομεύοντας τη χαραχθείσα αδιαπραγμάτευτη εθνική θέση και τους “τρεις όρους” της Ευρώπης, ο κ. Μολυβιάτης, συνεπικουρούμενος από τον κ. Τζούνη, πλειοδοτεί υπέρ του συμβιβασμού με τη θεωρία του για την ανάγκη “δεύτερης γραμμής άμυνας”. Έμεινα κατάπληκτος γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ενεργούσε έτσι χωρίς την έγκριση του κ. Κ. Καραμανλή. Επεδίωξα συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπου αποφάσισα να του παραδώσω και την πρώτη μου επιστολή. Αυτή πραγματοποιήθηκε στις 13 Μαρτίου. Συνάντησα τότε έναν Κ. Καραμανλή ευδιάθετο. Εγώ, αντίθετα, ανέμενα να μου πει κάτι για τα περί “δεύτερης γραμμής άμυνας”, που είχε αναφέρει ο κ. Μολυβιάτης στη μοιραία εκείνη συνάντηση της 6ης Μαρτίου. Ούτε λέξη από τον Κ. Καραμανλή. Προβληματίστηκα έντονα. Δύο τα ενδεχόμενα: Ή ο Καραμανλής δεν γνώριζε τίποτα ή γνώριζε και το απέκρυπτε από εμένα, παίζοντας το γνωστό διπρόσωπο παιχνίδι της πολιτικής. Παρουσία του κ. Μολυβιάτη, φεύγοντας, παρέδωσα στον τότε Πρόεδρο την πρώτη μου επιστολή. Το μεσημέρι χτύπησε το τηλέφωνό μου στο υπουργείο Εξωτερικών. Ήταν ο κ. Μολυβιάτης. Νευρικός και αναστατωμένος. Με παρακάλεσε να απαλείψω την παράγραφο, στην οποία ανέφερα τον ίδιο και τις θέσεις που εκείνος ανέπτυξε. Του το απέκλεισα κατηγορηματικά...».
ΤΑ ΝΕΑ, 15-05-1997
ellasellasantonissamaras.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου